|
|
Dairesi
Belediye tarafından eğitilen kadınların, ürettikleri ürünleri belediyenin sabit pazarında iştigalciye harcı veya satıştan pay alınmadan tahsis edilen yerde satmaları esnaf muaflığının ihlali anlamına gelmeyeceğinden, bu kişilerin diğer şartları da taşımal
|
|
|
Karar No
0
|
|
|
Esas No
0
|
|
|
Karar Tarihi
01-01-2000
|
|
|
Maliye Bakanlığı Özelgesi
Tarih : 26.01.2001
Sayı : B.07.0.GEL.0.44/4402162/5381
(...) Belediyesince eğitilen kadınların, ürettikleri ürünleri belediyenin sabit pazarında iştigalciye harcı veya satıştan pay alınmadan tahsis edilen yerde satmaları esnaf muaflığının ihlali anlamına gelmeyeceğinden, bu kişilerin diğer şartları da taşımaları kaydıyla esnaf muaflığından faydalanmaları gerekir.
Yazınızın incelenmesinden, (...) Üniversitesi (...) Araştırma ve Uygulama Merkezi ve kadın Platformu Gönüllüleri İşbirliği ile Aile danışma Merkezleri projesinin 08.11.1994 tarihinden itibaren uygulamaya konulduğu; projenin amacı doğrultusunda dar gelirli ailelerin eğitim ve sağlık hizmetlerine destek sağlamanın hedeflendiği; bu çalışmaların yanı sıra, dar gelirli, meslek eğitimi almamış yetişkin kadınların eğitilerek, ürettikleri ürünlerin (yöresel yemekler ve el işleri) kar amacı gütmeksizin, bağımsız bir işyeri açmadan, belediyenin sabit pazarında onlara tahsis edilen küçük bir birimine kadınların tek tek gelerek satışa sunulduğu belirtilerek, bu satıştan dolayı vergiye tabi olunup olunmayacağı konusunda Bakanlığımız görüşünün bildirilmesi istenilmektedir.
Bilindiği gibi; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 9. maddesinin 1. fıkrasında; 'Ticaret ve sanat erbabından aşağıda yazılı şekil ve suretle çalışanlar; Gelir Vergisinden muaftır.' hükmü yer almakta olup, aynı maddenin 1. bendinde 'Motorlu nakil vasıtaları kullanmamak şartı ile gezici olarak veya bir işyeri açmaksızın perakende ticaret ile iştigal edenler (Giyim eşyalarıyla zatı ve süs eşyaları, değeri yüksek olan ev eşyaları ile pazar takibi suretiyle gıda, bakkaliye ve temizlik maddelerini ve sabit işyerlerinin önünde sergi açmak suretiyle o işyerlerinde satışı yapılan aynı neviden malların satanlar hariç)' ve 6. bendinde de 'Hariçten işçi almamak, muharrik kuvvet kullanmamak kayıt ve şartı ile oturdukları evlerde imal ettikleri havlu, örtü, çarşaf, çorap, halı, kilim, dokuma mamulleri, örgü dantel, her nevi nakış işlerini ve her nevi turistik eşya, hasır, sepet, süpürge, paspas, fırça, yapma çiçek, ip ve urganları dükkan açmaksızın satanlardan 47. maddenin 1 ve 3 numaralı bentlerinde yazılı şartları haiz bulunanlar;'ın esnaf muaflığından istifade edebilecekleri açıklanmıştır.
Diğer taraftan, aynı maddenin ikinci fıkrasında, 'Ticari, zirai veya mesleki kazancı dolayısı ile gerçek usulde Gelir Vergisine tabi olanlar ile yukarıda sayılan işleri Gelir ve Kurumlar Vergisi mükelleflerine devamlılık ve bağlılık arz edecek şekilde yapanlar esnaf muaflığından faydalanamazlar.' hükmü yer almaktadır.
Bu hükümler uyarınca, ticaret ve sanat erbabından, motorlu taşıt kullananlar, bir işyeri açanlar ile gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerine devamlılık ve bağlılık arz edecek şekilde perakende ticaret ile iştigal edenlerin esnaf muaflığından faydalanmaları mümkün değildir.
Buna göre, Aile Danışma Merkezleri projesi çerçevesinde (...) Belediyesince eğitilen kadınların, ürettikleri ürünleri belediyenin sabit pazarında iştigalciye harcı veya satıştan pay alınmadan tahsis edilen yerde satmaları esnaf muaflığını ihlal anlamına gelmeyeceğinden, bu kişilerin diğer şartları da taşımaları kaydıyla esnaf muaflığından faydalanmaları gerekir.
Ancak aynı maddenin son fıkrası uyarınca bu muaflığın, 94. madde hükmü uyarınca tevkif suretiyle kesilen vergiye şümulü yoktur.
|
|